హన్సిక ‘గార్డియన్’లో.. హారర్ సినిమాకు గ్లామర్ టచ్!
హన్సిక నటన గురించి ప్రత్యేకంగా చెప్పాల్సిన పనిలేదు. గ్లామరస్ పాత్రలతో పాటు ఆమె హారర్ థ్రిల్లర్ సినిమాల్లోనూ తనకంటూ ప్రత్యేక గుర్తింపు తెచ్చుకుంది. అలాంటి ఆమెనే ప్రధాన పాత్రలో దర్శించుకున్న తాజా తమిళ హారర్ థ్రిల్లర్ ‘గార్డియన్’, ఇటీవల ‘ఆహా’ ఓటీటీలో స్ట్రీమింగ్కి వచ్చింది. క్రితం ఏడాది మార్చి 8న థియేటర్లలో విడుదలైన ఈ సినిమా, ఇప్పుడు ఓటీటీలో ప్రేక్షకుల ముందుకు వచ్చింది. సినిమా కథ, ప్రదర్శన, భయపెట్టే అంశాలపై ఓసారి విశ్లేషనాత్మకంగా చూస్తే..
కథలోకి అడుగుపెడితే..
హన్సిక పోషించిన అపర్ణ అనే పాత్ర, తన జీవితమంతా దురదృష్టాలే వెంటాడుతున్నాయనే భావనతో జీవిస్తుంది. తాను ఏదైనా కోరుకుంటే అది జరగదు, ఇష్టపడినవి దక్కవు అనే నమ్మకం ఆమెను ఒక నిరాశావాదిలా మలచుతుంది. అయితే ఆమె జీవితంలో ఒక మలుపు వస్తుంది – ఒక అరుదైన రంగురాయి రూపంలో. ఆ రాయిని కలిగించినప్పటి నుంచి, అపర్ణ కోరుకునే ప్రతిదీ నిజమవుతుంది. మొదట ఇది ఆశ్చర్యంగా, ఆశాజనకంగా అనిపించినా, క్రమంగా ఆమెకి ఈ అనుభూతి భయంగా మారుతుంది. ఎందుకంటే, ఆ రాయికి ఒక భయంకరమైన వెనుకకథ ఉంది. అది సాధారణ రాయి కాదు – ఒక ప్రేతాత్మతో జతకట్టిన శక్తివంతమైన వస్తువు.
ఈ ప్రేతాత్మ గతంలో జరిగిన దారుణ ఘటనలకి బలై, తన కూతురుని కాపాడలేకపోయిన బాధతో, నలుగురు వ్యక్తులపై ప్రతీకారం తీర్చుకోవడానికి ఎదురుచూస్తుంది. అపర్ణ అనుకోకుండా ఆ రాయిని పగలగొడుతుంది – దీంతో కథ మలుపుతిరుగుతుంది. ఇకపై జరిగేది హారర్, థ్రిల్, రివేంజ్ మోడ్లో సాగుతుంది.
పరిణామాల విశ్లేషణ – కొత్తదనం కంటే మళ్లీ అదే పాత ఫార్ములా?
ఒక్కసారి కథను పక్కన పెడితే, దెయ్యాల చిత్రాలకున్న పాత శైలిని ఈ సినిమా తిరిగి మళ్లీ ముందుకు తీసుకువచ్చింది. గతంలో చూశిన కథలే – ప్రేతాత్మ, ఓ రివేంజ్ మిషన్, ఓ అమాయకురాలు, దెయ్యం ఆమెను అధిష్ఠించటం – ఇవన్నీ ఇప్పుడు కూడా రిపీట్ అవుతున్నాయి. కొత్తదనం ఉందా అంటే – ప్రేతాత్మను రంగురాయిలో బంధించడం అనే ఓ కన్సెప్ట్ మాత్రం కొంత ఆసక్తికరంగా అనిపించొచ్చు. కానీ అదే కథకి అంత బలం ఇవ్వలేకపోవడం వల్ల ప్రేక్షకుడి మైండ్కి కనెక్ట్ కావడంలో విఫలమవుతుంది.
నటన & సాంకేతికత
హన్సిక ఈ సినిమాకు పెద్ద ప్లస్ పాయింట్ అని చెప్పొచ్చు. ఇంతకుముందు కూడా ఆమె “అరన్మనై” వంటి హారర్ మూవీల్లో నటించడం వల్ల, ఈ తరహా పాత్రలపై ఓ కంట్రోల్ ఉంది. అపర్ణ పాత్రలో ఆమె చేసిన అభినయం భయాన్ని కలిగించకపోయినా, ఒప్పుకునేలా ఉంది. మిగతా పాత్రలన్నీ భయపడే పాత్రలే కావడంతో, నటన పరంగా పెద్దగా ప్రయోగాలు లేవు.
ఫొటోగ్రఫీ – శక్తివేల్ వేసిన ఫ్రేములు కొన్ని చోట్ల బాగున్నా, మొత్తంగా ఫేలవ్వడంలో తడబడింది. బ్యాక్ గ్రౌండ్ స్కోర్ – సామ్ సీఎస్ తళుక్కున మెరచే స్థాయిలో ఏదీ చేయలేకపోయాడు. ఎడిటింగ్ పరంగా త్యాగరాజన్ పని ఓ మాదిరిగా ఉంది. ఆసక్తికరమైన ఎలిమెంట్స్ని ఎఫెక్టివ్గా ప్రెజెంట్ చేయడంలో లోపం స్పష్టంగా కనిపిస్తుంది.
సాంకేతిక బలాలు – కొత్త ప్రయత్నం, కానీ చప్పదనం మిన్న
హారర్ సినిమాల్లో విజువల్స్, నేపథ్య సంగీతం కీలకంగా ఉంటాయి. కానీ ఈ సినిమాలో శక్తివేల్ సినిమాటోగ్రఫీ ఓకే అనిపించినా, చెయ్యదగిన స్థాయిలో లేదు. బ్యాక్గ్రౌండ్ మ్యూజిక్ అందించిన సామ్ సీఎస్ ప్రయత్నం ఓ మోతాదులో సంతృప్తికరంగా ఉన్నా, పీక్స్ ఇవ్వలేకపోయాడు. త్యాగరాజన్ ఎడిటింగ్ కూడా స్థిరంగా సాగుతుంది కానీ సీన్-టు-సీన్ ట్రాన్సిషన్స్ పర్ఫెక్ట్గా అనిపించవు. ముఖ్యంగా కథలో కొత్తదనం చూపించాలన్న ఉద్దేశంతో ‘రాయిలో దెయ్యం’ అనే ఐడియా తీసుకున్నా, దానికి అవసరమైన మేకింగ్ బలంగా లేకపోవడం కారణంగా ప్రేక్షకులకు కనెక్ట్ కాలేదు.
READ ALSO: Sarangapani jatakam: నవ్వులు పూయించే.. ‘సారంగపాణి జాతకం’ మూవీ రివ్యూ